عاشورا: چرا هنگام شنیدن کلمه ی «قائم» که یکی از القاب امام زمان (عج) است مردم از جا بر می خیزند؟
عظمت و بزرگی حضرت امام زمان (عج) بر ما روشن است و وقتی که انسان در مقابل یک انسان کامل آنهم امام خود قرار می گیرد، ادب و احترام و محبّت قلبی ایجاب می کند که انسان ارادت کامل خود را نسبت به آقا و سرور خود ابراز کند و در روایات وارد شده است که اگر در هرجا نام امام زمان (عج) برده شود، حضرت همزمان به آن مکان و آن اشخاص توجّه می کنند و خوب است که در مقابل حضرت، ما هم با بلند شدن و سرپا ایستادن خودمان، ابراز محبّت و اظهار آمادگی قیام و اظهار احترام داشته باشیم.[۱]
و این عمل اقتداء به سیره ائمه ی قبل از امام مهدی (عج) نیز هست، در روایت وارد شده است که وقتی نام حضرت در حضور امام رضا علیه السّلام برده می شد، حضرت با تمام قامت می ایستادند و دست بر سر خود قرار می دادند.[۲]
و این عمل بلند شدن در عصر امام صادق علیه السّلام نیز بوده است چنانچه از امام صادق علیه السّلام پرسیدند علّت قیام (ایستادن) چیست، زمانی که نام قائم برده می شود؟
حضرت در جواب فرمودند: صاحب الامر غیبتی دارد بسیار طولانی و از کثرت لطف و محبّتی که به دوستانش دارد هرکس وی را به لقب قائم یاد نماید، آن جناب هم نظر لطفی به او خواهد کرد و چون در این حال مورد توجّه امام واقع می شود، سزاوار است از باب احترام، بپاخیزد و تعجیل فرجش را از خدا بخواهد.[۳]
پس این بلند شدن و قیام نمودن هنگام نام قائم آل محمّد صلّی اللّه علیه و اله خود ریشه ی مذهبی دارد و ابراز ارادت و محبّت نسبت به امام عصر (عج) است و بلند شدن واجب نیست، ولی مستحب مؤکد است.
ارسال نظر