قطار توسعه ایران در آغاز قرن پانزدهم در برخی ایستگاهها متوقف مانده یا روند حرکت آن کُند و نامحسوس است. پیشبرد این قطار نیازمند آسیبشناسی موانع این کُندی و طراحی چشماندازی برای رسیدن به آن توسعه است و «سند تحول» دولت سیزدهم در واقع نقشه راه و پیشران همراهی مردم در این مسیر است.
مهمترین دستاورد عملکرد دولت در مذاکرات وین این بوده است که به واسطه استراتژی خنثیسازی تحریمها و بیتوجهی به فشارها و اداره کشور با فرض وجود تحریم، ارزش راهبردی تحریمها برای طرف مقابل را به شدت تقلیل داده است.