تفاوت کافر «قرآنی» و کافر «فقهی

به گزارش ایکنا، در کتاب «اخلاق دین‌شناسی» نوشته ابوالقاسم فنائی، تفاوت معنایی «کافر» از دیدگاه قرآن کریم و فقه را اینگونه بیان کرده است:

کافر «قرآنی» غیر از کافر «فقهی» است. کافر در زبان قرآن کسی است که حقانیت عقیده، ادعا، سخنی را درک کرده و می‌داند که آن عقیده، ادعا، سخن، حق است و در عین حال از سر هوی و هوس یا تعصب و عناد و لجبازی و حسادت و خودپرستی و دنیاپرستی آن را انکار می‌کند. کفر ورزیدن در قرآن به معنای پوشاندن حقی است که حقانیتِ آن بر انکارکننده روشن و معلوم است.

و لذا انکار ِحقی که حقانیت آن بر انکارکننده پوشیده است، یا دلیل معتبری بر ناحق بودن آن گواهی می‌دهد، از نظر قرآن کفر نیست. و نیز ابراز شک و تردید در حقی که حقانیت آن بر شخص پوشیده است و دلیل قانع کننده‌ای به سود آن در دسترس او نیست، کفر نخواهد بود.

کسی که به استناد دلیل موجه و از سر حقیقت‌طلبی، نه از سر تعصب و هوی و هوس و خودپرستی و دنیاپرستی عقیده یا آموزه‌ای را که واقعا حق است، نمی‌پذیرد، از نظر قرآن نه تنها کافر نیست که مستحق ثواب و پاداش است.

منبع: کتاب اخلاق دین‌شناسی نوشته ابوالقاسم فنایی